Knooppunt nummers
Je begint deze tocht bij het startbord Knopen Lopen nabij knooppunt 60 (tegenover St. Isidoorstraat 34). Je gaat richting knooppunt 50, steekt de drukke provinciale weg over en loopt over het terrein van internaat de Widdonck.

De Widdonck
Op het terrein van het voormalige internaat De Widdonck zijn twee instellingen gevestigd die hulp bieden aan kinderen en jongvolwassenen die een steun in de rug kunnen gebruiken in hun ontwikkeling of waar sprake is van een verstoorde relatie met hun ouders.
Er is hier sprake van een klein restant van een veel groter complex. In het midden van de 19e eeuw werd hier het St. Aloysius gesticht gebouwd. Deze instelling was de feitelijke voorganger van De Widdonck. Op het informatiebordje tegen de gevel van een oud gebouw dat passeert, lees je hier meer over.

Je wandelt via de Gesseltweg, tussen de velden door, naar de groene boorden van de bossen aan de rand van het dorp. Op enkele plaatsen zie je de rood-witte markeringen van het Peellandpad, een lange-afstandspad van Roermond naar Den Bosch.

Waterbloem
Na het oversteken van de weg naar Panningen gaat het pad door het gebied Waterbloem. Tot voor kort was dit bos een productiebos met overwegend dennen. Door selectief te kappen ontstaat nu een veel gevarieerdere begroeiing.

Op sommige plekken is het pad wat hobbelig. Wilde zwijnen hebben hier naar lekkere hapjes gezocht en verbaas je niet als een ree plotseling je pad kruist.
Aan de oever van de Roggelse Beek, diep in het bos, staat een kruisbeeld. Er gaan verschillende verhalen over de reden voor het plaatsen van het kruis. Zo zou er op die plek iemand door de bliksem zijn getroffen of een jager bij een jachtongeluk om het leven zijn gekomen. In diezelfde beek bouwen bevers met enige regelmaat dammen om hun leefgebied nat te houden.

Langs de Noordervaart
Je gaat even op bezoek bij het gebied van Peel en Maas. Hiervoor volg je de weg naar Meijel tot aan de Noordervaart en nemen bij het kanaal het fietspad naar het westen.

Door Napoleon werd in het begin van de 19e eeuw gestart met de aanleg van het kanaal als vaarverbinding tussen Schelde, Maas en Rijn. Echter, toen “Holland” in 1810 onderdeel werd van Frankrijk was deze verbinding niet meer van belang en werden de werkzaamheden stop gezet. Voor, onder andere, de afvoer van turf werd het kanaal in 1853 tot Beringe bevaarbaar gemaakt.

Door een opening in de rietkraag zie je vaak een paar statige zwanen rustig door het water glijden. Op de plek waar het routenetwerk van Nederweert aan dat van Leudal aansluit, draai je scherp naar links om vervolgens langs de rand van het bos terug te keren naar Heibloem.

De Widdonck
Je start het ommetje bij knooppunt 60 en komt al snel op het terrein van het voormalige internaat De Widdonck voor kinderen en jong-volwassenen. Op de gevel van een oud gebouw hangt een informatiebordje dat duidelijk maakt dat je kijkt naar een klein restant van een veel groter complex. In het midden van de 19e eeuw werd hier het St. Aloysius gesticht. Deze instelling was de feitelijke voorganger van de Widdonck.

De Waterbloem
Je wandelt verder via de oever van de Roggelse Beek, naar de groene boorden van de bossen aan de rand van het dorp. Al snel bevind je je in het gebied Waterbloem. Tot voor kort was dit bos een productiebos met voornamelijk dennen. Door selectief te kappen ontstaat nu een veel gevarieerdere begroeiing. Op sommige plaatsen is het pad wat hobbelig. Dit komt door de wilde zwijnen die hier op zoek zijn geweest naar lekkere hapjes. Verbaas je je niet als een ree plotseling je pad kruist.

Kruisbeeld
Aan de oever van de beek, diep in het bos, staat een kruisbeeld. Er doen verschillende verhalen de ronde over de reden van de plaatsing van het kruis. Zo zou iemand op die plek door de bliksem zijn getroffen of zou een jager bij een jachtongeluk zijn omgekomen. In diezelfde beek bouwen bevers regelmatig dammen om hun leefgebied nat te houden.